کتابخانه عمومی شهید میر حسینی زابل

زلال وحی

قرآن به دانش، پژوهش، تولید علم و فهم عمیق و استنباط، ارزش فوق العاده ای داده و مصادیق متعددی از نوآوری را برای شناساندن و آموزش دادن به مسلمانان در خود جای داده است.

در سوره انبیا آیه 58 ـ 63؛ نوآوری و ابتکار او را در بیدار کردن فطرت بت پرستان بیان کرده و کید و نقشه او را مبنی بر اینکه بت ها را شکسته و تبر را بر دوش بت بزرگ قرار داد، به عنوان ابتکار بسیار مؤثر او بیان می کند.

در سوره کهف آیه 92‎ ـ 98؛ نوآوری ذوالقرنین در ساخت سد به عنوان مانع یأجوج و ماجوج را بیان کرده و از آن به عنوان رحمت پروردگار یاد کرده است.

در پرتو همین آموزه های دینی بود که پیامبر و ائمه(ع) و مسلمانان در موارد متعدد با ابتکار عمل و خلاقیت خود، به نوآوری های بزرگی اقدام کرده و تمدن اسلامی را شکل دادند. از جمله حفر خندق در جنگ احزاب.

ماجرا از این قرار بود که 20 فروردین سال 1385، خبر دستیابی ایران به فناوری غنی سازی اورانیوم و راه اندازی یک زنجیره کامل غنی سازی در نطنز در رسانه های ایران و جهان اعلام شد. در پی این خبر، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، به پاس قدردانی از تلاش های افتخارآمیز دانشمندان جوان ایران اسلامی، بیستم فروردین ماه، مقارن با تکمیل چرخه سوخت هسته ای در تقویم رسمی ایرانیان، روز ملی فناوری هسته ای نام گرفت.

فناوری هسته ای دربرگیرنده بسیاری از علوم مهندسی و پایه است و در حال حاضر، منحصراً در اختیار تعداد کمی از کشورهای جهان است. اهمیت کسب این فناوری موجب جهش علمی در همه زمینه های علمی و صنعتی در کشورمان شده است؛ جهشی که البته در آینده به امید خداوند بیش از پیش آن را مشاهده خواهیم کرد و بر ایرانی بودن خویش بیش از اینها خواهیم بالید، ضمن آنکه ان شاءالله قرار است در تابستان امسال، راه اندازی نخستین نیروگاه اتمی ایران در بوشهر را با چشمان خویش شاهد باشیم.

بی تردید 20 فروردین، یادآور روز ملی فناوری هسته ای و اعلام بومی شدن دانش هسته ای در ایران اسلامی و مجهز شدن سرزمین ایران به انرژی هسته ای و در واقع روز بزرگ تحقق شعار «ما می توانیم» است.

اکنون ایران اسلامی، به جمع اعضای کم شمار باشگاه کشورهای اتمی پیوسته و تاریخ برای همیشه، این افتخار بزرگ ر به همراه خواهد داشت؛ همان تاریخی که پس از چند سالی توسط تاریخ نویسان و سیاست مداران، از امید ایران و دشمن تراشی های بسیاری از کشورها خواهند نوشت؛ از تحریم اقتصادی و تحمل ایرانیان، جلوگیری از فناوری هسته ای و تلاش ایرانیان برای رسیدن به حق مسلّم خود!

«جمهوری اسلامی ایران، 20 فروردین ماه 1385 برابر با 9 آوریل 2007 از طریق افتتاح پروژه راه اندازی دومین مجموعه جدید سانتریفیوژهای تأسیسات هسته ای نطنز با ورود به مرحله صنعتی غنی سازی اورانیوم، به بزرگ ترین دستاورد تاریخ خود دست یافت.»

این خبر در حالی موج شور و شعف حاصل از سربلندی و پیروزی را به رگ های کشور تزریق کرد که سخنگوی کاخ سفید در مقابل این توانمندی ایرانیان، آنان را تهدید به منزوی تر شدن در جامعه جهانی و اعمال تحریم های بیشتر سیاسی و اقتصادی کشورشان کرد. وزیر امور خارجه بریتانیا این پیروزی ملت ایران را نادیده گرفتن خواست جامعه جهانی قلمداد کرد و وزیر امور خارجه فرانسه اعلام کرد، اگر این روند ادامه یابد، باید تحریم های سخت تری بر ایران اعمال شود.[1]

رسیدن به این مرحله از دانش روز با وجود محاصره شدید اقتصادی از سوی غرب، نمایانگر اراده ملت همیشه سربلند ایران برای فتح قله های علمی و رسیدن به استقلال بی قید و شرط است.

واقعیت این است که کشورهای قدرتمند جهان، هرگز سربلندی و استقلال ایران را خواهان نبوده نگاهی اجمالی به تاریخ گذشته نشان می دهد، هرگاه ملت ایران دست بر زانوهای خود زده و آماده انجام دادن تحولی عظیم گردیده، آنها با شدت در مقابل ایران صف کشیده اند.

باور دستیابی کشوری از منطقه خاورمیانه ـ با وجود تحریم های طولانی مدت ـ به چرخه کامل سوخت هسته ای، آن هم با تکیه بر همت دانشمندان جوان داخلی، برای غرب تبدیل به کابوسی دهشتناک شده است؛ تا جایی که برای توقف فعالیت های غنی سازی ایران تاکنون قطع نامه های مختلف چون 1737، 1696 و 1747 را در شورای امنیت سازمان ملل تصویب کرده اند.[2]

با وجود تمام این تلاش های نافرجام قدرتمندان جهان، ملت ایران همچون ملی شدن صنعت نفت، دوران مبارزه با استبداد ستم شاهی و هشت سال دفاع مقدس، بر سر خواسته های خود پافشاری خواهد کرد تا به آنچه حق مسلّم مردم و سرزمینش است، دست یابد. ملت همیشه در صحنه ایران، اثبات کرد که اراده راسخ ملی ایرانیان در زمینه علوم پیشرفته روز دنیا نیز به ثمر خواهد نشست و حیات توأم با عزت، نتیجه شیرین پافشاری بر خواسته های بحق ایرانیان است.